19 de desembre 2007

Un momento de agradable confusión


¡Ya está! ¡Otra vez me ha vuelto a pasar! Después de dos años, dos pisos, cinco compañeros de piso y tantas otras cosas más, sigo encontrando en mi ropa pelos de gato. Jugábamos a ponernos a prueba, aunque era elegante y bonito su herencia está siendo demasiado duradera. Por suerte me estoy fijando bien en el pelo y por su estructura y longitud no parece ser de él, pero será de alguien. Dejaré las elucubraciones para otro momento, después de dos días sin parar de comer no estoy para este tipo de cosas. Se me ha ido de la cabeza... no sé de qué quería escribir. La verdad es que los últimos días han sido una mezcla extraña de estímulos amenizados con momentos en los que ya no sabía si todo era un sueño, era realidad o si por otro lado estaba en ese punto en el que todo vale y la gente te puede tomar por loco. Parece extraño que todo esto me haya recordado al momento en el que pasabas tus tímidas yemas por mi cuello y por mi pelo. Sí, este también fue un momento de agradable confusión.


4 comentaris:

  1. Enhorabuena por el blog.

    No sé si será lo mismo un momento de agradable confusión que un dejavu (espero haberlo escrito bien). Creo que no, que sé a lo que te refieres, de repente un hecho fortuito te recuerda las impresiones sensoriales de un pasado inmediato.

    ResponElimina
  2. Muchas gracias Mordisquitos y bienvenido por aquí, aunque espero que esos mordisquitos no me desangren ;)

    Según Wikipedia: El término déjà vu (en francés ‘ya visto’) o paramnesia describe la experiencia de sentir que se ha sido testigo o se ha experimentado previamente una situación nueva.

    En este caso, lo que describo en este texto-historia no es un déjà vu. Simplemente fue una asociación de ideas, o lo que yo llamaría un desencadenado de ideas sin ruta fija. Me suele pasar. Pienso en algo, esto lleva a otro algo, este a otro y a otro... hasta que al final hago un ocurrente chiste que nadie entiende porqué su contexto ya queda muy atrás en el tiempo de sus mentes, que no de la mía.

    ResponElimina
  3. Moltes gràcies pel teu comentari.
    Quan no estàs gaire bé, un poema d'Estellés és el millor que pot passar-te!

    salut!

    ResponElimina
  4. De res Ingrid, la veritat és que tens raó, especialment amb el poema del amants que transmet una força com l'amor salvatge que senten entre ells ;)

    ResponElimina